“De techniek kan iedereen leren. Maar het allerbelangrijkste
is dat je nieuwsgierig bent en open staat om te blijven leren.
Je moet mensen écht willen ontmoeten, en gevoel voor tact hebben. Je moet de woorden vinden die resoneren bij de ander. Iemand die erg in zijn hoofd zit, zal ik niet steeds vragen: wat voel je hierbij? Ik vind dat je als beginnend handlezer eerst jezelf moet leren kennen. In de opleiding tot handlezer ga je dan ook in eerste instantie met je eigen proces aan de slag. Pas als je jezelf kent, kun je echt de ontmoeting met iemand anders aan- gaan. Dan komen er twee harten met elkaar in contact, in plaats van twee hoofden.”

“Als ik jouw handen lees, lees ik het boek van je leven. Dat boek is de blauwdruk van je bestaan, je hebt het al geschreven voor je geboorte. Ik kan erin lezen wie je ten diepste bent, wat jouw talenten zijn en wat je te doen hebt in het leven. Alles wat er in dat boek staat, weet je eigenlijk al, maar sommige dingen heb je misschien door de drukte van alledag even naar de achtergrond geschoven. Een handlezing helpt je weer herinneren wie je in wezen bent.”

“Tja, wat is spiritueel? Voor mij gaat spiritualiteit over aanwezig zijn bij alles wat ik doe. Of ik nu een sessie geef, of in de tuin aan het werk ben. Het betekent ook verantwoordelijkheid nemen voor jezelf. Accepteren wat je in de spiegel ziet en daar af en toe hartelijk om kunnen lachen. Mijn missie is om het handlezen op een heel praktische manier in de wereld te zetten. Er is niets zweverigs aan. Een handlezing kan je terugbrengen bij de basis van wie je bent, en dat gun ik iedereen.”